درختان سر به فلک کشیده
و شبدرهای کوچک به گُل نشسته‌اند.

سیل تیره‌ی خروشان پای تپه‌ها به رود می‌پیوندد. خورشید غروب می‌کند
و پرندگان به پیشواز شب نغمه سر می‌دهند.

از تپه بالا می‌روم تا اسب‌ها را آب دهم،
گوشه‌ای می‌نشینم نفسی تازه کنم
تا روز دامنش را جمع کند و بگذرد.

زیر پایم، گله‌ها همچون ستارگان آرام
و پراکنده، به چرا مشغولند.

اما مردمان
در این دنیا
مدام نقشه می‌کشند،
خود را فرسوده می‌کنند
و زندگی را در جهت کشتن یکدیگر سپری می‌کنند.

#وندل_بری